Op de basisschool schilderden we altijd met plakkaatverf. Verf op waterbasis en erg dof als het opgedroogd was. Nooit écht heel fijn om mee te werken vind ik, misschien om studies mee te maken. Maar dan gebruik ik zelf altijd nog liever acrylverf, omdat dit, wanneer het droog is, niet meer mee gaat werken als je een laag er overheen doet, wat bij plakkaatverf wel het geval is.
In ieder geval komt het waarschijnlijk daardoor dat ik schilderen op de basisschool niet erg leuk vond. Mijn vader schilderde vroeger ook veel. Maar dat heeft hij in geen 25 jaar meer gedaan. Zijn schilderspullen lagen nog wél ergens op zolder, maar waar?
Op een dag gingen mijn ouders de zolder opruimen en kwamen de olieverf van mijn vader tegen. Het merendeel van de olieverf was onbruikbaar; het was natuurlijk ook al 25 jaar niet meer aangeraakt. Toch waren een aantal tubes nog goed en hadden ze nog een doek van een A4-tje gevonden. Dit was voor mezelf hét moment om te onderzoeken of olieverf een fijn soort verf was voor mij om mee te werken.Ik weet nog hoe moeilijk ik het vond, omdat ik het vrij bewerkelijk materiaal vond; je was meer aan het "boetseren" met het materiaal dan dat je werkelijk aan het schilderen was. Een kleur verkeerd en een andere eroverheen ging niet goed en dat soort dingen. Hele goede ervaring is het wel geweest, want tegenwoordig schilder ik voornamelijk met olieverf. Het resultaat is op de foto te zien. Wees niet te negatief, ik was toen 12.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten